Start het nieuwe jaar goed met een zwarte kas

Het gaat al decennia mee, dat concept van een klein zwart portefeuilletje. In veel gezinnen had de moeder wat huishoudgeld aan de kant gestopt voor noodgevallen, voor zichzelf of de kinderen. Vader hield het geld van zijn overuren aan de kant, in de meeste gevallen om een pint te gaan drinken, met wat chance had hij na een half jaar een nieuwe fiets bijeengespaard.

Eenmaal de dertig gepasseerd is het niet eenvoudig om ergens een frang drinkgeld te verdienen en in veel sectoren wordt zwart geld eerder een uitzondering dan regel.

Wat kan je dan wel nog doen? De auto van de bomma kuisen, naar de apotheker gaan voor uw zieke buurvrouw of ook al niet aan te raden: in de portefeuille van uw vrouw wat scheefslaan.

Of je kan je muntstukken van 2 euro bijhouden. Sinds 1 januari heb ik er geen uitgegeven. Zelfs al moest ik ergens net 2 euro betalen en was dat het enige dat ik zitten had, dan ging ik nog liever geld afhalen dan het uit te geven. In het begin is dat een soort spel, na een tijd is dat een soort gewoonte. Het resultaat? Na exact een jaar klok ik af op 500 euro. Da’s een stevige boterham, dat ik niet meteen in mijn portefeuille heb gevoeld en waar ik toch eventjes zoet mee ben. Je kan het evengoed met briefjes van 5 euro doen, maar ik betwijfel of dat evenveel zou opleveren. Briefjes van 50 daarentegen…